Dziękujemy Dyrekcji i Pracownikom Magurskiego Parku Narodowego za pomoc w przygotowaniu materiałów dla projektu „Alarm dla bioróżnorodności Podkarpacia” oraz przekazanie zdjęć Pani Agnieszki Nowak, Pana Andrzeja Czaderny, Pana Sławomira Basisty Oraz Pani Agnieszki i Pana Damiana Nowaków.
Polska złota jesień właśnie przed nami. Namawiamy miłośników przyrody by wybrać się w Beskid Niski i odwiedzić Magurski Park Narodowy. Chroni najlepiej zachowane fragmenty obszaru strefy przejściowej między Karpatami Zachodnimi i Wschodnimi. To skrzyżowanie ważnych karpackich korytarzy ekologicznych.
Magurski Park Narodowy ma typowo leśny charakter , bo zbiorowiska leśne zajmują ok. 95 % jego powierzchni. Spotkamy tu buczynę karpacką, a także rzadkie lasy jaworowe. Pozostały odsetek stanowią tereny otwarte, które są ważnym składnikiem bioróżnorodności. W północnej części Parku dominuje w krajobrazie masyw Magury Wątkowskiej (846 m n.p.m.), natomiast południową część charakteryzują łagodne górskie zbocza oddzielone od siebie malowniczymi dolinami. Park jest jedną z najbogatszych w Karpatach ostoi fauny puszczańskiej. Największa wartość przyrodnicza wynika z obecności dużych drapieżników, takich jak niedźwiedź, wilk, ryś czy żbik. Obecne są także bobry, borsuki i liczne jelenie. Do najciekawszych elementów awifauny należą ptaki szponiaste, jak chociażby orlik krzykliwy, który jest symbolem Parku. Dziedzictwo kulturowe tego obszaru stanowią głównie cerkwie i pozostałości po nieistniejących już łemkowskich wioskach. Odrębną grupą zabytków są liczne cmentarze z okresu I wojny światowej i tzw. Operacji Gorlickiej.
Zapraszamy na stronę: www.magurskipn.pl
