„Wyprawa - poprawa” to nie tylko szansa na pożyteczną aktywność dla DOBRA ŚRODOWISKA, ale również działanie dające nam świadomość obywatelskiej siły. Bo mamy swoje prawa. My ekolodzy z „EKOSKOP”-u jak co roku pójdziemy na Lisią Górę by z rezerwatu i jego zakątków zebrać worek odpadów porzuconych ot tak przez lenistwo spacerowicza i brak kultury.
Proponuję, by pomyśleć o PRZYSZŁOROCZNYM posprzątaniu naszego lokalnego świata z zanieczyszczeń botanicznych….czyli roślin inwazyjnych. Np. niecierpek gruczołowaty i niecierpek drobnokwiatowy to rośliny obce, które ekspansywnie wdzierają się w nasze ekosystemy. Są w regionie wszechobecne. Należy je wyplenić całkowicie, by zostały tylko jako ciekawostka obcej flory w ogrodach botanicznych.
Co o roślinach inwazyjnych wpisała na stronach Ministerstwa Środowiska Pani Barbara Kuligowska….
Inwazyjne gatunki obce to jedna z głównych przyczyn stale zmniejszającej się różnorodności biologicznej na świecie. Poprzez pojęcie „gatunek obcy” rozumie się gatunek przeniesiony, poza naturalny jego zasięg występowania, który rozprzestrzenia się naturalnie lub z udziałem człowieka i stanowi zagrożenie dla fauny i flory danego ekosystemu. Inwazyjne gatunki roślin stanowią szczególny problem na obszarach chronionych, eliminują bowiem rodzime gatunki ze środowiska. Często tworzą zwarte, jednogatunkowe łany uniemożliwiające rozwój jakichkolwiek innych roślin. Efektem tego jest drastyczne zubożenie flory danego terenu, co ma również wpływ na pozostałe grupy organizmów.
Niecierpek gruczołowaty - Impatiens glandulifera
Gatunek należący do rodziny niecierpkowatych (Balsaminaceae), roślina jednoroczna, o okazałych rozmiarach – dorasta do 2-3 m wysokości. Roślina o grubej pustej łodydze, z dużymi lancetowatymi liśćmi zebranymi w 3 – okółkach. Charakteryzuje się dużymi 3-4 cm kwiatami, o barwie od białej, poprzez odcienie różowej do czerwonofioletowej z zakrzywioną ostrogą. Kwitnie od lipca do września. Jego stanowiska rozproszone są na terenie całego kraju, rośnie w miejscach cienistych i wilgotnych, nad brzegami wód czy potoków. Niecierpek gruczołowaty został sprowadzony do Europy z Himalajów w XIX wieku w celach ozdobnych . Stanowi on bardzo duże zagrożenie, ponieważ wytwarza duże ilości nasion co powoduje, że bardzo szybko się rozprzestrzenia i zajmuje duże powierzchnie.
Niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora
Bliski krewniak niecierpka gruczołowatego, należący do tej samej rodziny. Roślina jednoroczna, pochodząca z Azji i sprowadzona do Europy. Ma zdecydowanie mniejsze rozmiary niż niecierpek gruczołowaty – dorasta do 0, 5 m wysokości . Łodyga naga, liście jajowate, zaostrzone, brzeg liścia piłkowany. Kwiaty kremowo- żółte , zgrupowane po 4 -10 we wzniesionym gronie. Występuje w miejscach ruderalnych, preferuje stanowiska cieniolubne, roślina azotolubna. Kwitnie od czerwca do października. Niecierpek drobnokwiatowy stanowi konkurencję dla gatunków jednorocznych, w tym rodzimego niecierpka pospolitego, który zajmuje podobne siedliska, ale także bylin, jak np. pokrzywa zwyczajna.
Charakterystycznym owocem obu gatunków jest podłużna torebka, która pęka na 5 odwijających się klap, rozrzucając nasiona na odległość 4-6 m od macierzystej rośliny.
Jak zniszczyć tych nieproszonych gości?
To proste. Należy jeszcze tej jesieni (właśnie w dniach Sprzątania Świata) znaleźć stanowiska roślin, zaznaczyć na mapce, by latem ZANIM WYDADZĄ OWOCE wyrwać je!!! Jako rośliny jednoroczne nie odtworzą się na tym stanowisku w kolejnych latach…
Tak mówi teoria. W praktyce działanie warto powtarzać przez kilka lat z rzędu, bo licho nie śpi. Czy wiecie że w 2012 roku na Syberii profesor Swietłana Jaszina z Rosyjskiej Akademii Nauk znalazła nasiona lepnicy, ukryte 30.000 lat temu w suchej i chłodnej norze przez paleolityczną wiewiórkę. Nasiona wysiane po 300 wiekach wzeszły!!!
